Guðrúnarkviða hin forna

Þioþrecr konungr var m Atla oc hafði þar latiþ flesta alla menn sina. Þioþrecr oc Gvdrvn kǫrþo harma sin a milli; hon sagði hanom oc qvad:

1 Mer var ec meyia,
moþir mic fǫddi,
biort i bv́ri,
vnna ec vel brǫþrom:
vnz mic Givci
gvlli reifþi,
gvlli reifþi,
gaf Sigvrþi.

2 Sva var Sigvrþr
vf sonom Givca,
sem vęri grǫnn lꜹcr
or grasi vaxinn
a hiortr habeinn
vm hvossom dýrom
a gvll gloðrꜹ́t
af gra silfri.

3 Vnnz mer fyrmvnþo
minir brǫþr,
at ec ętta ver
ꜹllom fremra;
sofa þeir ne mattvþ
ne of sakar dǫma,
r þeir Sigvrþ
svelta leto.

4 Grani rann at þingi,
gnyr var at heyra,
enn þa Sigvrþr
sialfr eigi com;
ꜹll váro sꜹþvldyr
sveita stockin
oc of vaniþ vási
vnd vegondom.

5 Gecc ec gratandi
v Grana rǫþa,
urvghlyra
ió fra ec spialla;
hnipnaþi Grani þa,
drap i gras hꜹfþi:
ior þat vissi,
eigendr ne lifþvt.

6 Lengi hvarfaþac,
lengi hvgir deildoz,
r ec of fręgac
folcvorþ at gram.

7 Hnipnaþi Gvnnarr,
sagði mer Hꜹgni
fra Sigvrþar
sárom dꜹþa:
«Liggr of hoggvinn
fyr handan ver
Gothorms bani
of gefinn vlfom.

8 Littv þar Sigvrþ
a svþrvega!
þa heyrir þv
hrafna gialla,
orno gialla
ęzli fegna,
varga þiota
vm veri þinom

9 «Hvi þv mer, Hꜹgni!
harma slica
vilialꜹssi
vill vm segia?
þít scyli hiarta
hrafnar slita
viþ lond yfir,
enn þv vitir manna

10 Svaraþi Hꜹgni
sinni eino
trꜹþr góds hvgar
af trega storvm:
«Þess attv, Gudrvn!
grǫti at fleiri,
at hiarta mitt
hrafnar slíti.»

11 Hvarf ec ein þan
annspilli fra
a uiþ lesa
varga leífar;
gerþiga ęc hiúfra
ne hondom slá
ne qveina vm
sem konor aþrar,
þa er sat soltin
vm Sigvrþi.

12 Nott þótti mer
niþmyrcr vera,
er ec sarla satc
yfir Sigvrþi;
ulfar þottvmz
ollo betri,
ef þeir leti mic
lífi tyna,
a brenndi mic
sem birkinn viþ.

13 For ec af fialli
fimm dǫgr taliþ,
vnnz ec holl Halfs
hava þecþac.

14 Sat ec m Þóro
siꜹ misseri
dǫtr Haconar
i Danmorco;
hon mer at gamni
gvllbókaþi
sali svdrǫna
oc svani dansca.

15 Hꜹfðo við a scriptom
þat er scatar leko
oc a hannyrðom
hilmis þegna,
randir rꜹðar,
recka Hvna,
hiordrot, hialmdrótt,
hilmis fylgio.

16 Scip Sigmvndar,
scriþo fra landi,
gyltar grimor,
grafnir stafnar;
byrþo viþ a borða
þat er þeir borðvz
Sigarr oc Siggeirr
svþr a Fivi.

17 Þa fra Grimildr
gotnesc kona,
hvat ec vęra
hyggioþ   .   .   .   ;
hon brá borþa
oc bvri heimti
þrágiarnliga
þess at spyria:
hverr vildi son
systvr bǫta
a vęr veginn
vildi gialda.

18 Gerr lez Gvnnarr
gvll at bioþa
sacar at bǫta,
oc iþ sama Hꜹgni;
hon fretti at þvi,
hverr fara uildi
vigg at sꜹþla
vagn at beita,
hesti riþa,
hꜹki fleygia,
ꜹrom at sciota
af yboga.

19 Valdarr Dꜹnom
m Iarizleifi,
Eymoþr þriþi
m Iarizscári
inn gengo þa
iofrom likir;
Langbarz liþar,
hofþo loþa rꜹþa,
stvttar brynior,
steypta hialma,
scalmom gyrþir,
hꜹfðo scarar iarpar.

20 Hverr vildi mer
hnossir velia,
hnossir velia
oc hvgat męla,
ef þeir mętti mer
margra sv́ta
trygdir vinna,
ne ec trva gerða.

21 Fǫrði mer Grimildr
fvll at drecka
svalt oc sarlict,
ne ec sacar mvnþac;
þat var vm ꜹkit
iarþar magni,
svalcꜹldom
oc sonar dreyra.

22 Voro i horni
hverskyns stafir
ristnir oc roþnir,
raþa ec ne mattac;
lyngfiscr langr,
landz Haddingia
ax oscorit,
innleiþ dyra.

23 Voro þeim biori
bꜹl morg saman,
vrt allz viþar
oc akarn brvnnin,
vmdꜹgg arins,
iþrar blotnar,
svins lifr soþin,
þviat hon sacar deyfþi.

24 Enn þa gleymþv,
er getiþ hꜹfþo,
ꜹll iofvrs
† ior bivg i sal;
qvomo konvngar
fyr kne þrennir,
r hon sialfa mic
sotti at mali.

Grimildr qvaþ:

25 «Gef ec þer, Gvðrvn!
gvll at þiggia,
fiolþ allz fiár
at þinn fꜹþvr dꜹþan;
hringa rꜹða,
Hlꜹþvés sali,
arsal allan
at iofvr fallinn.

26 Hvnscar meyiar,
þęr er hlaþa spioldom
oc gora gvll fagrt,
sva at þer gaman þicki;
eín scaltv raþa
ꜹþi Bvðla
gvlli gꜹfgvð
oc gefin Atla.»

27 «Vilc eigi ec
m veri ganga
ne Brynhildar
brodvr eiga;
samir eigi mer
v son Bvdla
ętt at ꜹca
ne vna lifi.»

Grimildr qvaþ:

28 «Hirþaþv hꜹlldom
heiptir gialda,
þviat ver hofom
valdit fyrri;
sva scaltv lata,
sem þeir lifi baþir
Sigvrþr oc Sigmvndr,
ef þv sono fǫþir

29 «Maca ec, Grimildr!
glꜹmi bęlla
ne uigrisins
vanir telia,
siz Sigvrþar
sárla drvcco
hręgifr, hvginn
hiartbloþ saman.»

Grimildr qvaþ:

30 «Þann hefi ec allra
ętgꜹfgastan
fylci fvndit
oc framarst necqvi;
hann scaltv eiga,
vnz þic alþr viþr,
verlꜹs vera,
nema þv vilir þenna.»

31 «Hirþaþv bióþa
bꜹlvafvllar
þrágiarnliga
þęr kindir mer!
hann mvn Gvnnar
grandi beita
oc or Haugna
hiarta slita.
Muncaþ ec letta,
r lifshvatan
eggleics hvotuð
aldri nęmic.»

32 Gratandi Grimildr
greip vid ordi,
er bvrom sinom
bꜹlva uętti
oc mꜹgom sinom
meína stórra.

Grimildr qvaþ:

33 «Lond gef ec enn þer,
lyda sinni,
Uinbiorg, Ualbiorg,
ef þv uill þiggia;
eigdv vm aldr þat
oc uni, dottir

34 «Þann mvn ec kiósa
af konvngom
oc þo af niþiom
nꜹþig hafa;
verþr eigi mer
verr at ynþi
ne bꜹl brǫþra
at bvra scioli.»

35 Senn var a hesti
hverr drengr litinn,
enn uíf ualnesc
hafit i vagna;
ver siꜹ daga
svalt land riþom,
enn aþra siꜹ
vnnir kniþom,
enn ina þriþio siꜹ
þvrt land sigom.

36 Þar hliþverþir
harar borgar
grind vpp lvco,
r i garþ riþom.

37 Vacþi mic Atli,
enn ec vera þottvmz
fvll illz hvgar
at frǫndr dꜹþa.

Atli qvaþ:

38 «Sva mic nyliga
nornir vekia:»
— uilsinnis spá
uildi at ec reþa —
«hvgða ec þic, Gvdrvn
Givca dottir!
lęblondnom hior
leggia mic í gognom

39 «Þat er fyr eldi,
er iarn dreýma,
fyr dvl oc vil
drosar reiþi;
mvn ec þic v bolvi
brenna ganga,
licna oc lęcna,
þot mer leíþr sér.»

Atli qvaþ:

40 «Hvgða ec her i tvni
teína fallna,
þa er ec vildigac
vaxna lata;
rifnir m rótom,
roþnir i bloþi,
bornir a becci,
beþit mic at tyggva.

41 Hugða ec mer af hendi
hꜹca flivga
bráþalꜹsa
bꜹlranna til;
hiorto hvgda ec þeirra
uiþ hunang tvggin,
sorgmoþs sefa,
sollin bloþi.

42 Hvgda ec mer af hendi
hvelpa losna,
glꜹms andvana
gylli baþir;
hold hvgda ec þeirra
at hrǫvm orþit,
nꜹþigr ná
nyta ec scyldac.»

43 «Þar mvno seggir
vm sęfing dǫma
oc hvitinga
hꜹfþi nęma;
þeir mvno feigir
fára nátta
fyr dag litlo,
drottom bergia.»

Atli qvaþ:

44 «Lega ec siþan,
ne ec sofa uildac,
þrágiarn i kꜹr;
þat man ec gorva.»

Источник: Sophus Bugge: Sæmundar Edda (1867).

Текст с сайта Old Norse etexts