Oddrúnargrátr

Heiþrecr het konvngr, dottir hans het Borgny. Vilmvndr het sa, er var friþill hennar. Hon matti eigi fǫða born, aþr til com Oddrvn Atla systir; hon hafþi verit vnnvsta Gvnnars Givcasonar. Vm þessa sꜹgo er her qveþit:

1 Heyrþa ec segia
i sꜹgom fornom,
hve męr vm kom
til Mornalanz;
engi matti
fyr iorþ ofan
Heiþrecs dottvr
hialpir vinna.

2 Þat fra Oddrvn
Atla systir,
at sv męr hafþi
miclar sóttir;
brá hon af stalli
stiornbitloþom
oc a svartan
sꜹþvl of lagdi.

3 Let hon mar fara
moldueg slettan,
vnz at hári com
hꜹll standandi;
svipti hon sꜹþli
af svongom ió,
oc hon inn vm gecc
endlangan sal,
oc hon þat orda
allz fyrst vm qvaþ:

4 «Hvat er fręgst
a foldo,
a hvat er hléz
Hvnalanz?»
Ambott qvaþ:
«Her liggr Borgny
of borin verkiom,
vina þin, Oddrvn!
vittv, ef þv hialpir

Oddrvn qvaþ:

5 «Hverr hefir vísir
vamms vm leitað,
hvi ero Borgnyiar
braþar sóttir

Ambott qvaþ:

6 «Vilmvndr heitir
vinr hꜹcstalda,
hann varþi mey
varmri blęio
fimm vetr alla,
sva hon sinn fꜹdvr leyndi.»

7 Þęr hycc męlto
þvigit fleira,
gecc mild fyr kne
meyio at sitia;
rict gól Oddrvn,
rammt gól Oddrvn
bitra galdra
at Borgnyio.

8 Knatti męr oc mꜹgr
moldveg sporna,
born þꜹ in bliþo
viþ bana Hꜹgna;
þat nam at męla
męr fiorsivka,
sva at hon ecci qvaþ
orþ iþ fyrra:

9 «Sva hialpi þer
hollar vettir,
Frigg oc Freyia
oc fleiri goð,
sem þv feldir mer
fár af hondom!»

Oddrvn qvaþ:

10 «Hnecaþ ec af þvi
til hialpar þer,
at þv verir þess
[verþ] aldregi;
het ec oc efndac,
er ec hinig męlta,
at ec hvivetna
hialpa scyldac,
þa er ꜹþlingar
arfi scipto.»

Borgny qvaþ:

11 Ǫr ertv, Oddrv́n!
oc ø̨rvita,
er þv mer af fári
flest orþ of qvaþ;
enn ec fylgdac þer
a fiorgynio,
sem viþ brǫþrom tveim
of bornar vęrim.»

Oddrvn qvaþ:

12 «Man ec, hvat þv
męltir enn vm aptan,
þa er ec Gvnnari
gerþag drecco;
slics dǫmi qvaðattv
siþan mundo
meyio verþa
nema mer einni.»

13 Þa nam at setiaz
sorgmóð kona,
at telia bꜹl
af trega stórvm:

14 «Var ec vp alin
i iofra sal
— flestr fagnaþi —
at fira ráþi;
vnþa ec aldri
oc eign fꜹþvr
fimm vetr eína,
sva at minn faþir lifði.

15 Þat nam at męla
mal iþ efsta
sia moþr konvngr,
adr hann sylti:
mic baþ hann gęða
gulli rꜹþo
oc svþr gefa
syni Grimildar.

16 Enn hann Brynhildi
bað hialm geta,
hana qvað hann oscmey
verþa scyldo;
qvaþa hann ina ǫþræ
alna myndo
mey i heimi,
nema miotvðr spillti.

17 Brynhildr i bv́ri
borða racþi,
hafþi hon lyði
oc lond vm sic;
iorþ dvsaþi
oc vphiminn,
þa er bani Fafniss
borg vm þatti.

18 Þa var vig uegit
volsco sverþi
oc borg brotin,
sv er Brynhildr atti;
vara langt af þvi,
heldr válitið,
nnz þęr vęlar
vissi allar.

19 Þess let hon harðar
hefndir verþa,
sva at ver ꜹll hofom
ęrnar rꜹ́nir;
þat mvn a hꜹlða
hvert land fara,
er hon let sveltaz
at Sigvrþi.

20 Enn ec Gvnnari
gatc at vnna
bꜹga deili,
sem Brynhildr scyldi.

21 Bvðo þeir árla
bꜹga rꜹþa
oc brǫþr minom
bętr osmár;
bꜹþ hann enn við mer
bv fimtán,
hliþfarm Grana,
ef hann hafa vildi.

22 Enn Atli qvaz
eigi vilia
mvnd aldregi
at megi Givca;
þeygi viþ máttom
viþ mvnom vinna,
nema ec helt hꜹfði
viþ hringbrota.

23 Męlto margir
minir niðiar,
qvoþvz ocr hafa
orþit bø̨þi;
enn mic Atli qvaþ
eigi myndo
lyþi raþa
ne lꜹst gora.

24 Enn slics scyli
synia aldri
maþr fyr annan,
þar er mvnvþ deilir.

25 Sendi Atli
áro sina
vm myrcvan viþ
mín at freista;
oc þeir qvomo þar,
ęr þeir coma ne scyldoþ,
þa er breiddo viþ
blęio eina.

26 Bvðo viþ þegnom
bꜹga rꜹþa,
at þeir eigi
til Atla segði;
enn þeir hvatliga
heim scvndoðo
oc óliga
Atla sꜹgðo.

27 Enn þeir Gvðrvno
gorla leyndo þvi,
at hon heldr vita
halfo scyldi.

28 Hlymr var at heyra
hofgvllinna,
þa er i garð riþo
Giv́ca arfar;
þeir or Hꜹgna
hiarto scaro,
enn i ormgarð
annan lꜹgþo.

29 Var ec enn farin
eino sinni
til Geirmvndar
gorva dryckio;
nam horscr konvngr
hꜹrpo sveigia,
þviat hann hvgdi mic
til hialpar ser
kynricr konvngr
of koma mvndo.

30 Nam ec at heyra
or Hlésseyio,
hve þar af striþom
strengir gvllo;
baþ ec ambáttir
bvnar verþa,
vilda ec fylcis
fiorvi biarga.

31 Létom fliota
far svnd yfir,
vnz ec alla sac
Atla garþa.

32 Þa com in arma
ut scęvandi
moþir Atla,
hon scyli morna!
oc Gvnnari
gróf til hiarta,
sva at ec mattigac
mǫrom biarga.

33 Opt vndromc þat,
hvi ec eptir mác,
linnvengiss bil!
lifi halda;
er ec ognhvotom
vnna þottvmz
sverþa deili,
sem sialfri mer.

34 Sattv oc hlyddir,
meþan ec sagþac þer
morg ill vm scꜹp
min oc þeirra;
maþr hverr lifir
at mvnom sinom
Nv ęr vm genginn
gratr Oddrvnar.

Источник: Sophus Bugge: Sæmundar Edda (1867).

Текст с сайта Old Norse etexts