Völuspá

III. Frå Hauksbók

1 Hlioðs bið ek allar
helgar kindir
meiri ok minni
mǫgu heimdallar
villtu at ek vafǫdrs
vel | fram telia
forn spiǫll fira
þau er ek fremz vm man.

2 Ek man iǫtna
ꜳr vm borna
þa er | forðum
mik fædda hǫfðv:
niu man ek heima
niu iuidiur
miǫtvið męran
fyrir molld ne|ðan.

3 Aar uar allda
þar er ymir bygði
vara sandr ne sior
ne svalar unnir
iǫrð fannz ęfa |
ne vpp himinn
gap var ginnvnga
enn gras ekki.

4 Aadr bors synir
biǫðum of yptu
þeir er | męran
miðgarð skopu
sol skeinn sunnan
ꜳ salar steina
þa uar grund groin
grænum | lauki.

5 Sol uarp sunnan
sinni mꜳna
hendiinni hægri
of iodur
sol þat ne uissi
huar hon sali | ꜳtti
stiǫrnur þat ne uissu
hvar þær stadi ꜳttu
mꜳni þat ne vissi
hvat hann megins | atti.

6 Þa gengu regin ǫll
ꜳ rǫkstola
ginnheilvg goð
ok vm þat giettuz
nott ok niðium
nǫfn | vm gꜳfu
morgin hetv
ok miðian dag
vndvrn ok aptan
ꜳrum at telia.

7 Hittuz æsir |
ꜳ idauelli
afls kostuðv
allz freistuðu
afla lǫgðu
auð smiðuðu |
tangir skopv
ok tol giǫrdu.

8 Tefldu itvni
teitir uorv
var þeim uettugis |
vant or gulli
unz þriar komv
þussa meyiar
ꜳmatkar miǫk
or jǫtvn heimvm. |

9 Þa gengu regin ǫll
ꜳ rǫkstola
ginnheilug goð
ok vm þat giættuz
hverer skylldu duergar |
drottir skepia
or brimi bloðgv
ok or blains leggium.

10 Þar uar modsognir
męztr of | orðinn
duerga allra
enn durinn ann
þeir manlikan
mǫrg of giorðv
duerga i iǫrðu
sem | durinn sagði.

11 Nyi niði
norðri suðri
austri vestri
alþiofr dualinn.
naar ok nainn |
nipingr dainn
ueggr gand alfr
uindꜳlfr þorinn.

12 Bifvʀ bafvʀ
bǫmbvʀ nori
ꜳn | ok onaʀ
ai miǫðvitnir.
þrar ok þrainn
þror litr ok vitr
nyr ok nyrꜳðr
nv hefi ek | rekka
reginn ok rꜳðsviðr
rett vm talða.

13 Fili kili
funndin nali
hefti fili
hanaʀ | ok svidʀ
nꜳr ok nainn
nipingr dáinn
billingr bruni
billdr ok buri
fror forn|bogi
fręg ok loni.

14 Aurvangr iari
eikin skialldi
mꜳl er duerga
i dualins liði |
liona kindum
til lofars telia
þeim er sottu
fra salar steini
ǫrvanga siǫt
til iǫrv valla. |

15 Þar var draufnir
ok dolgþraser
hꜳr haugspori
hlevargr gloinn
scirfir virvir
ska|fiðr ai
aalfr ok yngvi
eikinskialldi.

16 Þat man æ vppi
meðan ǫlld lifir
lang | niðia tal
lofars hafat.

17 Vndz þriar komu
þussa brudir
ꜳstkir ok ǫflgir
æser | at husi
fundu ꜳ landi
litt megandi
ask ok emblv
orluglausa
ǫnd þau ne | attu
oð þau ne hǫfdu
lꜳ ne læti
ne litv goða.

18 Ǫnd gaf oðinn
od gaf | hęnir
lꜳ gaf loðvʀ
ok litv goða.

19 Ask ueit ek standa
heitir yggdrasill |
hꜳr badmr ausinn
huita auri.
þaðan koma dǫggvar
þęrs i dala falla |
stendr æ yfir grænn
vrðar brunni.

20 Þaðan koma meyiar
margs vitan|di
þriar or þeim sal
er a þolli stendr.
vrd hetv eina
aðra verdandi
skꜳ|ru ꜳ skiði
skulld hina þriðiu.

21 Þær lǫg logðu
þær lif kuru
all|da bǫrnum
ǫrlǫg at segia.

22 Þa gengv regin ǫll
ꜳ rǫkstola
ginnheilugh | god
ok um þat gięttuz
hverr hefði loft allt
lęvi blandit
ęðr ætt iǫ|tuns
oðs mey gefna.

23 Þorr einn þar vꜳ
þrunginn modi
hann sialldan | sitr
er hann slikt of fregnn
ꜳ genguz eiðar
orð ok ok særi
maal ǫll | meginlig
er ꜳ meðal voru. ||

24 Veit hun heimdallar
hlioð um folgit
undir heidvǫnvm
helgum badmi
ꜳ ser hon | ausaz
ǫrgum forsi
af uedi valfǫdrs
uitu þer enn ęðr hvat.

25 Austr byr hin alldna
i | iarnvidi
ok feðir þar
fenris kindir
verðr af þeim ǫllum
einna nokkur
tungls t..|gari
i trollz hami.
fylliz fiǫrfi
feigra manna
ryðr ragna siǫt
rauðum dreyra
svǫrt verda | solskin
um sumvr eftir
ueðr ǫll ualynd
uitv þer einn enn ędr hvat.

26 Þat man hon folk|uig
fyrst i heimi
er gullueig
geirum studdi
ok i hǫll hꜳrs
hana brendv
þrysvar bren|dv
þrysvar brendv
þrysvar borna
opt osialldan
þo hon enn lifir.

27 Heiði hana hetu
huars | til hvsa kom
ok vǫlu vel spa
uiti hon ganda
seid hon hvars hun kunni
seid hon huglei|kin
æ var hon angann
illrar bruðar.

28 Þa gengv regin ǫll
ꜳ rǫk stola
ginnheilvg goð
ok vm | þat giettuz
huart skylldv æsir
afrꜳð giallda
eðr skylldv guðin ǫll
gilldi eiga. |

29 Fleygði oðinn
ok i folk vm skaut
þat var enn folkuig
fyʀ i heimi
brotinn var borð|veggr
borgar ꜳsa
knaattv vanir vig spa
vǫllv sporna.

30 Þa kna vala
vigbond sn|ua
helldr voru harðgior
hǫft or þǫrmum
þar sitr sigyn
þeygi vm sinum
ver uel | glyiut
vitv þer enn eða hvat.

31 Geyr garmr miǫk
fyrir gnupa | helli
festr man slitna
enn freki renna
framm se ek lengr |
fiǫlð kann ek segia
um ragna rǫk
rǫmm sigtiva.

32 Sat þar ꜳ haugi
ok | slo hǫrpu
gygiar hirðir
glaðr egðir
gol yfir
igalguiði
fagr rauðr hani
enn sa fia|laʀ heitir.

33 Gol yfir ꜳsum
gullin kambi
sa vekr hǫlda
at heria fǫðrs
enn annaʀ gelr |
fyr iǫrð neðan
sot rauðr hani
at sǫlum heliar.

34 Sal sier hon standa
solu fiaʀi |
nꜳstrǫndu ꜳ
norðr horfa dyʀ
falla eitrdropar
inn vm liora
sꜳ er undinn salr |
orma hryggium.

35 Ser hon þar vaða
þunga strauma
menn meinsvara
ok mordvar|ga
ok þannz annars glepr
eyrna runa
þar savg niðhǫggr
nai framgengna
sleit | vargr vera
vitv þer enn eða hvat.

36 Geyr nu garmr miok
fyrir gn. h.
f. man sl.
enn f. |

37 Bræðr munu beriaz
ok at bǫnum verðaz
munu systrungar
sifium spilla
hart | er i heimi
hordomr mikill
skeggǫll skꜳlmǫlld
skilldir klofnir.

38 Vind ǫlld varg|ǫlld
ꜳðr verǫlld steypiz
grundir gialla
gifr fliugandi
man eingi maðr
ǫðrum þyrma. |

39 Leika mims synir
enn miǫtvðr kyndiz
at hínv gamla
giallar horni
hꜳtt blęss | heimdallr
horn er ꜳ lopti
męler oðinn
við mims hǫfut.

40 Skelfr yggdrasils
askr | standandi
ymr hid alldna tre
enn iǫtunn losnar
hrædaz allir
ꜳ helvegum
ꜳðr surtar | þann
sevi of gleypir.

41 Hvat er með ꜳsum
hvat er með alfum
gnyr allr iǫtun heimr |
æsir eru ꜳ þingi
stynia dvergar
fyrir steindyrvm
vegbergs uisir
uitv þer enn eða hvat. |

42 Geyr nu garmr miok
fyrir gnipa helli
f. m.

43 Hrymr ekr austan
hęfiz lind fyrir |
snyz iǫrmungandr
i iǫtunmoði
ormr knyr unnir
enn ari hlakkar
slitr nai | niðfǫlr
naglfar losnar.

44 Kioll ferr austan
koma munu muspellz
vm lǫgh | lyðer
enn loki styrir
farar fiflmegir
með freka aller
þeim er broðir
byleistz | i ferd.

45 Surtr ferr sunnan
með suiga lęvi
skinn af suerde
sol valtifa
griotbiǫrg gnata |
enn gifr rata
troða haler helveg
enn himinn klofnar.

46 Þa kemr hlinar
harmr an|naʀ framm
er oðin ferr
við vlf vega
enn bani belia
biartr at surti
þar man | friggiar
falla angann.

47 Geyr nu garmr miǫk
fyrir gnipa helli
f. m.

48 Ginn loft yfer |
giǫrð iarðar . eð . .
. . . . . . g . ar
orms . . edvm
. . . oðins svn
ormi męta
uargs at . . . |
uiðars . . . . . .

49 . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . .
. . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . |
munu halir al . . .
. . . . . . ydia
. . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . ||

50 [Sol] ter sortna
sigr folld imar
huerfa af himni
heiðar stiǫrnur |
[ge]isar eimi
ok alldrnari
leikr hꜳr hiti
v himin sialfan.

51 Geyr | [nu] garmr miǫk
fyrir gnipa helli
festr man slitna
enn freki r. |

52 [Se]r hon vpp koma
ǫðru sinni
iǫrð or ægi
iðia græna
falla for|sar
flygr ǫrn yfir
sꜳ er áa fialli
fiska veiðir.

53 Hittaz æser
i iða | uelli
ok um molld þinur
matkan dęma
ok minnaz þar
a megin | doma
ok a fimbultys
fornar runar.

54 Þa munu æser
undrsam | legar
gullnar tǫflur
i grasi finna
þærs i aardaga
aattar hǫfðv. |

55 Munu osaanir
akrar uaxa
bǫls man allz batna
man balldr ko|ma
bua þeir hǫðr ok balldr
hroptz sigtoftir
vel uelltifar
uí|tu þer enn eðr hvat.

56 Þa kna hęnir
hlvtvið kiosa
er burir byggia |
bræðra tueggia
vindheim viðan
vitv þer enn ęðr hvat.

57 Sal ser | hon standa
solu fegra
gulli þaktan
a gimle.
þar skolo dyggvar |
drottir byggia
ok vm alldrdaga
yndis niota.

58 Þa kemr hinn ri|ki
at regindomi
ǫflugr ofan
sa er ǫllu ræðr.

59 Kemr hinn | dimmi
dreki fliugandi
naðr fraann neðan
fra niða
berr sier i | fiǫðrum
flygr uǫll yfir
niðhoggr nai
nv man hon sǫkk|vaz.

Источник: Sophus Bugge: Sæmundar Edda (1867).

Текст с сайта Old Norse etexts