Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,
rennur sól á bak við Arnarfell,
hér á reiki er margur óhreinn andinn,
úr því fer að skyggja á jökulsvell;
Drottinn leiði drösulinn minn,
drjúgur verður síðasti áfanginn.
Drottinn leiði drösulinn minn,
drjúgur verður síðasti áfanginn.

Þey þey! þey þey! þaut í holti tófa,
þurran vill hún blóði væta góm,
eða líka einhver var að hóa
undarlega digrum karlaróm;
útilegumenn í Ódáðahraun
eru kannske að smala fé á laun.
útilegumenn í Ódáðahraun
eru kannske að smala fé á laun.

Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn,
rökkrið er að síða á Herðubreið,
álfadrottning er að beisla gandinn,
ekki er gott að verða á hennar leið;
vænsta klárinn vildi ég gefa til
að vera kominn ofan í Kiðagil
vænsta klárinn vildi ég gefa til
að vera kominn ofan í Kiðagil.

Скачи, скачи, скачи по пескам:
Солнце спускается за Арнафелль,
Тьма распространяет тени на пески,
Призраки идут вперед, когда приходит вечер,
Только Бог ведет моего коня,
И так еще далеко до дома и до ворот.

Лиса воет, воет над холмами,
Овцы трепещут от страха перед ее челюстями.
Но кто зовет, кто зовет из глубин земли?
Горный король восстает из своей берлоги.
Неукрощенный, ходит он в тайне,
Охотится на заблудших овец, как лиса.

Королева эльфов танцует над песками.
Скачи, да, скачи, если тебе дорога твоя жизнь!
Спасайся бегством, иначе попадешь в руки королевы эльфов.
Ей нужны души всадников, она заключает их в темницу
Лучшую лошадь я принесу в жертву,
Если только доберусь до Кидагиля.