Ханнес Сигфуссон

Санто-Доминго

Не отрицаю
И мне была бы по душе простая жизнь

Новые почки на деревьях
Круговорот времен года
Арифметика календаря
Новолуние
У меня в руках четырехлистный клевер
Он означает счастье
Не отрицаю
Лицо мое сереет
Отблеск утренней зари на горах
Не предвещает нового дня
И я жду ночи
Уже не время собирать камни
В лесу ты собьешься с тропы
Ты чаешь встретить подругу
Но за каждым деревом тебя подстерегают опытные
стрелки
Один из них уже ранил тебя в сердце
Небо рдеет: оно напоминает о крови
Ты выжидаешь перед телевизором
В Санто-Доминго время отсчитывает
Час за часом
Но остается на месте
Годы ходиками ковыляют по площади
Октябрь
На римских костылях
Медленно передвигаются руки времени
Ты случайно взглядываешь в окно
Листья засохли
Зима


Santó Domingó

Því neita ég ekki
Einnig ég vildi njóta einfaldara lífs.

Nýjabrumið á trjánum
Tíminn sem lokar hring árstíðanna
Tölvísi almanaksins
Nýtt tungl á himni
Ég held á fjögurra laufa smára
Það táknar hamingju
Ég neita því ekki
En andlit mitt gránar
Eldskin morgunroðans á fjöllunum
Það boðar ekki nýjan dag
Ég bíð næturinnar

Nú er ekki tímabært að skoða sjaldgæfa steina
Stígurinn um skóginn leiðir þig á villigötur
Þú vonast eftir að hitta ástvinu þína
En vígfimar skyttur leynast bák við öll tré
Ein launskyttan hefur þegar hæft þig í hjartastað
Himinninn roðnar: Það minnir þig á blóð
Þú bíður átekta framan við sjónvarpstækið
Í Santo Domingó líður tíminn
Frá eykt til eyktar

Enn halda þeir velli
Ár klukkunnar höktir um torgið
Október
Á hækjum Rómverjanna
Hægt þokast armar tímans
Þér verður litið út um gluggann
Laufið er bliknað
Það er vetur