Rígsmál
eða
Rígsþula

1 At kvaðu ganga
grænar brautir
ǫflgan ok alldinn
ꜳs kunnigan,
ramman ok rǫskvan
Rig stiganda.

2 Gekk hann meirr at þat
miðrar brautar,
kom hann at husi,
hurð var áá giætti;
inn nam at ganga,
elldr var ꜳ golfi,
hion sꜳtu þar
har at ꜳrni,
Ai ok Edda
alldinfallda.

3 Rigr kunni þeim
rꜳð at segia,
meirr settiz hann
miðra fletia,
enn ꜳ hlið hvaara
hion salkynna.

4 Þa tok Edda
okvinn leif,
þungan ok þykkan,
þrunginn sꜳðum;
bar hon meirr at þat
miðra skutla,
soð var i bolla,
setti ꜳ bioð,
var kalfr soðinn
krꜳsa beztr.

5 Rigr kunni þeim
rꜳð at segia,
reis hann upp þaðan,
reðz at sofna,
meirr lagðiz hann
miðrar rekkiu,
en ꜳ hlið hvára
hion salkynna.

6 Þar var hann at þat
þriar nætr saman,
gekk hann meirr at þat
miðrar brautar,
liðu meirr at þat
manuðr niu.

7 Ioð ól Edda,
iosu vatni,
.   .   .   .   .   .
.   .   .   .   .   .
hǫrfi svartan,
hetu Þræl.

8 Hann nam at vaxa
ok vel dafna,
var þar ꜳ hondum
hrokkit skinn,
kropnir knuar,
.   .   .   .   .   .
fingr digrir,
fúúlligt andlit,
lotr hryggr,
langir hælar.

9 Nam hann meirr at þat
magns um kosta,
bast at binda,
byrðar giorva,
bar hann heim at þat
hris gerstan dag.

10 Þar kom at garði
gengilbeina,
ǫrr var ꜳ ilium,
armr solbrunninn,
niðrbiugt er nef,
nefndiz Þir.

11 Miðra fletia
meirr settiz hon,
sat hia henni
sonr huúss;
ręddu ok ryndu,
rekkiu giorðu
Þræll ok Þir
þrungin dægr.

12 Born ólu þau,
biuggu ok unðu,
hygg ek at heti
Hreimr ok Fiosnir,
Klurr ok Kleggi,
Kefsir, Fulnir,
Drumbr, Digralldi,
Drǫttr ok Hǫsvir,
Lútr ok Leggialldi;
lǫgðu garða,
akra tǫddu,
unnu at svinum,
geita giættu,
grofu torf.

13 Dættr voru þær
Drumba ok Kumba,
Ǫckvinkꜳlfa
ok Arinnefia,
Ysia ok Ambꜳtt,
Eikintiasna,
Tǫtrughypia
ok Trǫnubeina;
þaðan eru komnar
þræla ættir.

---

14 Gekk Rigr at þat
rettar braúter,
kom hann at hǫllu,
hurð var ꜳ skiði;
inn nam at ganga,
elldr var ꜳ golfi,
hion sꜳtu þar,
helldu ꜳ syslu.

15 Maðr teglði þar
meið til rifiar,
var skegg skapat,
skǫr var firir enni,
skyrtu þrǫngva,
skokkr var ꜳ golfi.

16 Sat þar kona,
sveigði rokk,
breiddi faðm,
bio til vꜳðar;
sveigr var a hǫfði,
smokkr var ꜳ bringu,
dúkr var ꜳ hꜳlsi,
dvergar ꜳ ǫxlum.
Afi ok Amma
ꜳttu hús.

17 Rigr kunni þeim
rað at segia,
[meirr settiz hann
miðra fletia,
enn ꜳ hlið hvꜳra
hion salkynna].

18 [Þa tok Amma]
      *             *
      *             *
      *             *]

19 [Rigr kunni þeim
rað at segia],
reis fra borði,
reð at sofna,
meirr lagðiz hann
miðrar rekkiu,
enn á hlið hvꜳra
hion salkynna.

20 Þar var hann at þat
þriar nætr saman,
[gekk hann meirr at þat
miðrar brautar,]
liðu meirr at þat
manuðr niu.

21 Ioð ol Amma,
iosu vatni,
kolluðu Karl,
kona sveip ripti
rauðan ok rioðan,
riðuðu augu.

22 Hann nam at vaxa
ok vel dafna,
ǫxn nam at temia,
arðr at giorfa,
hús at timbra
ok hlǫður smiða,
karta at giorfa
ok keyra plóg.

23 Heim oku þa
hanginluklu,
geitakyrtlu,
giptu Karli;
Snǫr heitir su,
settiz undir ripti,
biuggu hion,
baúga deilldu,
breiddu blæiur
ok bu giorðu.

24 Born olu þau,
biuggu ok undu,
het Halr ok Drengr,
Haulldr, Þegn ok Smiðr,
Breiðr, Bondi,
Bundinskeggi,
Bui ok Boddi,
Brattskeggr ok Seggr.

25 Enn hetu sva
ǫðrum nǫfnum:
Snot, Bruðr, Svanni,
Svarri, Sprakki,
Flioð, Sprund ok Vif,
Feima, Ristill;
þaðan eru komnar
karla ættir.

---

26 Gekk Rigr þaðan
rettar braútir,
kom hann at sal,
suðr horfðu dyrr,
var hurð hnigin,
hringr var i giætti.

27 Gekk hann inn at þat,
golf var straað,
sꜳtu hion,
sꜳz i augu
Faðir ok Moðir,
fingrum at leika.

28 Sat husgumi
ok sneri streng,
ꜳlm of bendi,
orfar skepti;
enn huskona
hugði at ǫrmum,
strauk of ripti,
sterti ermar.

29 Keisti falld,
kinga var a bringu,
siðar slæður,
serk blafaan;
brun biartari,
briost liosara,
hꜳls hvitari
hreinni miǫllu.

30 Rigr kunni þeim
rꜳð at segia,
meirr settiz hann
miðra fletia,
enn ꜳ hlið hvára
hion salkynna.

31 Þa tok Moðir
merktan duk,
hvitan af hǫrfi,
hulði bioð;
hon tok at þat
hleifa þunna,
hvita af hveiti,
ok hulði duk.

32 Framm setti hon
skutla fulla,
silfri varða
. . . . a biǫð,
fꜳn ok fleski
ok fugla steikta;
vin var i kǫnnu,
varðer kaalkar;
drukku ok dæmðu,
dagr var ꜳ sinnum.

33 Rigr kunni þeim
rꜳð at segia,
reis hann at þat,
rekkiu gerði;
þar var hann at þat
þriar nætr saman,
gekk hann meirr at þat
miðrar brautar,
liðu meirr at þat
máánuðr niu.

34 Svein ol Moðir,
silki vafði,
iosu vatni,
Iarl letu heita;
bleikt var hꜳr,
biartir vangar,
ǫtul voru augu
sem yrmlingi.

35 Upp ox þar
Iarl á fletium,
lind nam at skelfa,
leggia strengi,
ꜳlm at beygia,
ǫrfar skepta,
flein at fleygia,
frǫkkur dyia,
hestum riða,
hundum verpa,
sverðum bregða,
sund at fremia.

36 Kom þar or runni
Rigr gangandi,
Rigr gangandi,
runar kendi;
sitt gaf heiti,
son kveðz eiga;
þann bað hann eignaz
oðalvǫllu,
oðalvollu,
alldnar bygðir.

37 Reið hann meirr þaðan
myrkan við,
helug fiǫll,
unnz at hǫllu kom;
skapt nam at dyia,
skelfði lind,
hesti hleypti
ok hiǫrfi brá;
vig nam at vekia,
vǫll nam at rioða,
val nam at fella,
vꜳ til landa.

38 Reð hann einn at þat
aatiaan buum;
auð nam skipta,
ǫllum veita
meiðmar ok mǫsma,
mara svangrifia,
hringum hreytti,
hio sundr baúg.

39 Oku ærir
urgar brautir,
komu at hollu,
þar er Hersir bio;
mey ꜳtti hann
miofingraða,
hvita ok horska,
hetu Erna.

40 Bꜳðu hennar
ok heim oku,
giptu Iarli,
gekk hon und lini;
saman biuggu þau
ok sier undu,
ættir ioku
ok alldrs nutu.

41 Burr var hinn ellzti,
en Barn annat,
Ioð ok Aðal,
Arfi, Mǫgr,
Niðr ok Niðiungr,
namu leika,
Sonr ok Sveinn,
sund ok tafl,
Kundr het einn,
Konr var hinn yngzti.

42 Upp oxu þar
Iarli bornir,
hesta tǫmðu,
hlifar bendu,
skeyti skofu,
skelfðu aska.

43 En Konr ungr
kunni runar,
æfinrunar
ok alldrrunar;
meirr kunni hann
mǫnnum biarga,
eggiar deyfa,
ægi lęgia.

44 Klǫk nam fugla,
kyrra ellda,
sæva ok svefia,
sorgir lægia,
afl ok eliun
aatta manna.

45 Hann við Rig Iarl
runar deilldi,
brǫgðum beitti
ok betr kunni;
þa ǫðladiz
ok þa eiga gat
Rigr at heita,
rúnar kunna.

46 Reið Konr ungr
kiǫrr ok skoga,
kolfi fleygði,
kyrði fugla.

47 Þa kvað þat kráka,
sat kvisti ein:
«Hvat skaltu, Konr ungr!
kyrra fugla?
helldr mætti þer
hestum riða,
[hiǫrum bregða]
ok her fella.

48 Áá Danr ok Danpr
dyrar haller,
æðra oðal,
enn er hafit;
þeir kunnu vel
kiol at riða,
egg at kenna,
undir riufa.»