Krummi svaf í klettagjá,
kaldri vetrarnóttu á,
::verður margt að meini::
Fyrr en dagur fagur rann,
freðið nefið dregur hann
::undan stórum steini.::
Allt er frosið úti gor,
ekkert fæst við ströndu mor
::svengd er metti mína.::
Ef að húsum heim ég fer
heimafrakkur bannar mér
::seppi´ úr sorp að tína.::
Öll er þakin ísi jörð,
ekki séð á holtabörð
::fleygir fuglar geta.::
En þó leiti út um mó,
auða hvergi lítur tó;
::hvað á hrafn að éta.::
Á sér krummi ýfði stél,
einnig brýndi gogginn vel,
::flaug úr fjallagjótum::
Lítur yfir byggð og bú
á bænum fyrr en vakna hjú,
::veifar vængjum skjótum.::
Sálaður á síðu lá
sauður feitur garði hjá,
::fyrrum frár á velli.::
Krunk, krunk, nafnar, komið hér,
krunk, krunk, því oss búin er
::krás á köldu svelli.::